Efekt Zenera, określający rodzaj przebicia elektrycznego, pozwala na stworzenie precyzyjnie dobranego półprzewodnika. Jest nim oczywiście dioda Zenera. Jej głównym parametrem jest przebicie, po którego przekroczeniu dochodzi do gwałtownego wzrostu wartości energii elektrycznej.
Działanie i kluczowe cechy diod Zenera
Diody Zenera są stosowane niemal zawsze w formie stabilizatorów działających w warunkach tak zwanej polaryzacji zaporowej. Niezależnie od stopnia zmian w napięciu wejściowym lub w obrębie prądu obciążającego, dioda Zenera pozwala zaprojektować odpowiedni układ regulatora, który będzie utrzymywał napięcie na stałej wartości.
Najczęściej wykorzystywane diody Zenera mają napięcie na poziomie 3,3 V, 6,8 V lub 9,1 V. Po przekroczeniu napięcia o tej wartości (gdy następuje awaria) nie dochodzi do uszkodzenia układu, a jego działanie jest wciąż podtrzymywane.
Przeznaczenie diody Zenera
Obecność diody Zenera uwzględnia się przede wszystkim w tych układach i urządzeniach, które są szczególnie narażone na wystąpienie awarii. Jeśli tylko w aplikacji wykorzystuje się efekt przebicia, dioda Zenera będzie stabilizowała poziom napięcia. Diody będą ochraniać rezystory oraz pozostałe elementy układu przed niebezpiecznymi przepięciami.
Dioda Zenera bywa także używana w celu przesuwania napięć pomiędzy różnymi poziomami, a także jako komponent zabezpieczający oraz przeciwprzepięciowy.
Dioda Zenera a zwykła dioda
Dioda Zenera odróżnia się od konwencjonalnych diod zdolnością do przebicia bez wywoływania uszkodzeń. Również napięcie przebicia oraz stopień jego tolerancji są charakterystyczne dla diod Zenera. Kolejne odróżniające cechy to niska oporność dynamiczna oraz możliwość gwałtownego przejścia z i do stanu przebicia.
